Η Αθηνά Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του ιστορικού Τάκη Λάππα και νύφη της ποιήτριας Σοφίας Μαυροειδή – Παπαδάκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάστηκε ως δημοσιογράφος∙ υπήρξε παραγωγός της ραδιοφωνικής εκπομπής «Τα παραμύθια μας», όπου τα παιδιά ήταν οι δημιουργοί των ιστοριών buy an essay online on site. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ. Έχει εκδόσει δώδεκα ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία ποιητικής και επτά βιβλία για παιδιά. Το βιβλίο της Με λύχνο και λύκους βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 2010.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

• Ποιητικές Συλλογές

1. Αρχάγγελος από μπετόν, Αθήνα, Μαυρίδης, 1974.
2. Αμνάδα των ατμών, Αθήνα, Εγνατία, ¹1980, Αθήνα Καστανιώτης, ² 1995.
3. Γη και πάλι, Εγνατία, ¹1986, Καστανιώτης, ² 1995.
4. Ωχροτάτη έως του λευκού, Αθήνα, Καστανιώτης, 1989.
5. Λέαινα της βιτρίνας, Αθήνα, Καστανιώτης, 1992.
6. Η άγρυπνη των ουρανών, Αθήνα, Καστανιώτης, 1995.
7. Στη βασιλίδα του εξώστη, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998.
8. Ο θάνατος και η Κόρη, Αθήνα, Καστανιώτης, 2001.
9. Προς άγνωστον, Αθήνα, Καστανιώτης, 2005.
10. Με λύχνο και λύκους, Αθήνα, Νέδα, 2010. (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών).
11. Θαύμα ιδέσθαι, Αθήνα, Ιδιωτική έκδοση, 2012.
12. Το κοπάδι, Αθήνα, Έναστρον, 2014.

• Πεζά ποιητικά και αφηγήματα

1. Φύλλα τροφής, Αθήνα, Καστανιώτης, 2004.
2. Με άλλα λόγια, Αθήνα, Ροές, 2007.
3. «Η παρθενικότητα του παρόντος. Περσία», (δε)κατα, τχ. 8 (2007) 55 – 66.
4. «Η σφίγγα της άμμου», Τεχνοπαίγνιον, τχ. 5 (2008) 15.
5. «Όνειρα και εφιάλτες», Νέο Επίπεδο, τχ. 33 (2009) 44 – 45.
6. « Σταθμός Λαρίσης», «Κυριακάτικη Αυγή», 31 Ιανουαρίου 1999.

• Βιβλία για παιδιά

1. Ο τενεκές του λαδιού, Αθήνα, Καστανιώτης, 1979.
2. Ο πετούμενος κήπος, Αθήνα, Κέδρος, ¹1980, Πατάκης, ² 1999.
3. Ο ήλιος κρυώνει, Αθήνα, Α.Σ.Ε., ¹1982, Πατάκης, ² 1999.
4. Παλιές ιστορίες του κόσμου· (Ασία), Αθήνα, Καστανιώτης, 1982.
5. Παλιές ιστορίες του κόσμου· (Ευρώπη), Αθήνα, Καστανιώτης, 1982.
6. Τα παραμύθια μας, Αθήνα, Gutenberg, 1988.
7. 15 ιστορίες κι ένα ερώτημα, Αθήνα, Α.Σ.Ε., 1991.

• Δοκίμια

1. «Αθηνά Παπαδάκη», Υπάρχει, λοιπόν, γυναικεία ποίηση;, Αθήνα, Εταιρεία Σπουδών, 1990, 43 – 49.
2. «Ανδρέας Κάλβος: Πατρίδα είναι το χώμα που πρωτοπάτησε  ό, τι γεννήθηκε την πρώτη μέρα της δημιουργίας», Το Δέντρο, τχ. 67 – 68, Αφιέρωμα στον Ανδρέα Κάλβο, (Απρίλιος – Μάιος 1992) 133 -137.
3. «Γιούκιο Μισίμα· ο Σαμουράι του πάθους», «Ελευθεροτυπία», 24 Νοεμβρίου 2000, 12 -14.
4. «Ο ύποπτος είναι νεκρός», «Τι έγραψαν για το Στέλιο Λύτρα», Η Ιουλιέτα των Μάκιντος, Αθήνα, Δωδώνη, 2000, 34.
5. [«Άτιτλο»], Πνευματικός κόσμος και βία· Ημερίδα 04.12.2010, Αθήνα, Μορφωτικό ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, 2011, 117 – 120.
6. «Μαρτυρία», Ημερολόγιο 2011· Βία και λογοτεχνία, Αθήνα, Εταιρεία Συγγραφέων, στο μήνα Σεπτέμβριο.
7. «Οι γέφυρες του Ευφράτη», Γέφυρες· ογδόντα απροσδόκητα κείμενα, Εβδομαδιαίο Ημερολόγιο 2015, Αθήνα, Πατάκης, 2015.
8. «Τα κρυφά τείχη της Αθήνας», Τόποι της λογοτεχνίας· 134 συγγραφείς καταγράφουν μια ελληνική προσωπική γεωγραφία, Αθήνα, Καστανιώτης, 2015, 71 – 73.

• Βιβλιοκρισίες

1. «Οδυσσέας Ελύτης· ο έλλογος των θαυμάτων», «Αυγή της Κυριακής», Κυριακή 26 Ιανουαρίου. [ΑΤΑΥΤΙΣΤΟ]
2. «Λίγες σκέψεις για ένα παιδικό ποιητικό κείμενο», Δελτίο Συνδέσμου Ελληνίδων – Επιστημόνων (Οκτώβρης 1979) 7 – 9.
3. «Μανόλης Πρατικάκης· Ο φυσικός του θαύματος», Πόρφυρας, τχ. 113, Αφιέρωμα στο Μανόλη Πρατικάκη, (Δεκέμβριος 2004) 439 – 442.
4. «Ζέφη Δαράκη», Πάροδος, τχ. 32 (2009) 3623 – 3625.
5. «Η καθημερινότητα στη ζωή και στην ποίησή του», Το Δέντρο, Αφιέρωμα στον Νίκο Καρούζο, τχ. 177 – 178 (2010) 91 – 94.
6. «Κική Δημουλά. Δημόσιος Καιρός», Νέα Ευθύνη, Αφιέρωμα στην Κική Δημουλά, τχ. 24 (2014) 456 – 457.

• Ανθολογίες

1. Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη· Ρωμαλέα και λυρική, Αθήνα, Ερμής, 1998.